13 Ekim 2009 Salı

hadi bakalım...

Şimdi bu blog dediğimiz twitter dediğimiz şeylerin hepsi Web 2.0 olarak adlandırılan şeyin bir parçası. Yani sıradan kullanıcıların da sanal ortama bir katkı yapmaları. Hani tüketim toplumu olmaktan çıkıp üretici moduna giriyorlar. Tabii bu üretilen şeylerin bir çoğu gereksiz. Bu cümleden sonra akla iki soru geliyor;
Birincisi; bırak üretsin, maliyeti yok bir şeyi yok diyebilirsiniz; e tamam da öncelikle üretenin zaman kaybı tabii bize ne ondan, bize tükettirdiği için bizim zaman kaybımıza ne diyeceksiniz peki?
İkincisi ise; gerekliye gereksize sen mi karar veriyorsun? Tabii ki hayır. Yani ben elimden geldiğinde seçerim tüketirim ama bazı şeyler var ki gerçekten gereksiz be arkadaş. Hani üretene bile sorsan, der ki; evet çok saçma oldu.

Böyle bir girişle ortama girişin soğukluğunu atmışımdır umarım sevgili seyirciler ( ne seyircisi lan, dün bir bugün iki) Gençliğimizde bizim de bir blogumuz vardı ama bakayim dedim bulamadım sanırsam server merver ölmüş. Bu sayfayı da uzun süre önce aldım ama bir türlü başlayamadım işte, toparlayamadım kendimi derken, bugünün tam günü olduğunu düşündüm (neden acaba?) Tabii benim boş blogumu bile takip listesine alan arkadaşa selam ederim.

Söyleyeceklerim vardı ama valla unuttum ya. İşte benim de böyle bi derdim var. Yani yazarken aklıma geliyor bir şeyler ama o konuya gelene kadar diğer konularda o kadar kayboluyorum ki unutuyorum diğerini. Neyse artık ya bizim de bi blogumuz var kafamıza estiğinde paylaşabiliriz değil mi?

Buralar size çok uzun geldiyse twitterımıza da bekleriz.

Büyüklerimin elinden, küçüklerimin gözlerinden, onu da dudaklarından öperim...


1 yorum:

nrrla dedi ki...

vay vay vaaaay :))
mirabalar efendim
iyi ki de takip listeme almışım bak, hemen yorum yapmış oldum.
bileğine kuvvet dicem ama gayet kuvvetlidir biliyoruz, e çene desen!! o da tamam.
artık sık sık sorumsuzluk etmeden yazmanı bekleriz :))